Onze wethouder Mark Lauriks: ‘Hoe maak ik mijn stad mooier?’

Begin september was ik uitgenodigd door Mark Lauriks (geb. 1982) op het Gemeentehuis in Arnhem, wijkwethouder Bestaanszekerheid en Leefbare Wijken en wijkwethouder voor De Laar. Mark ging graag in gesprek met Laarnieuws om te vertellen over wat hij doet voor de Arnhemmers en in het speciaal de mensen die wonen in De Laar. 

    'Je hebt een interessante achtergrond. Voordat je wethouder werd, werkte je bij het Openbaar Ministerie, deed onderzoek naar de georganiseerde misdaad, vervulde je verschillende adviesfuncties bij de provincie Gelderland en het ministerie van Justitie en Veiligheid. Bovendien was je voorzitter van de PvdA in Arnhem.'

'Wat bracht jou op het pad van De Laar?'

    ‘Ik ben misschien wel de eerste wethouder die geboren en getogen is in Arnhem Zuid. Mijn wieg stond in Elderveld en ik ben daarnaast opgegroeid in Vredenburg en Rijkerswoerd.’ Mark laat een metallic plaat zien waarop een foto van het Elderveld is afgebeeld zoals het vroeger was. Naast de afdruk van Elderveld staat een gedicht in Betuws dialect. Het is een klaagzang van de stad die toen gebouwd werd en waar zijn ouders als eerste een woning kregen. Deze plaat komt van het Historisch genootschap van Elden’

‘Ik ben niet van de school: doe maar een hangplek’

‘Mijn grote wens is het pedagogisch aanbod in de wijk vergroten. Jongeren

moeten de mogelijkheid krijgen om aan hun persoonlijke ontwikkeling te werken. In Arnhem Zuid zijn de jongeren lange tijd over het hoofd gezien. Alle aandacht en voorzieningen gingen naar Noord waar al jongerenwerk was. Nu loopt het jongerenwerk goed. We hebben vooral geïnvesteerd in Schuitgraaf, Elden, Elderveld en De Laar. Er is een extra jongerenlocatie in de Schuitgraaf én er is een Jongerenhonk in Elderveld. Bovendien is er extra geld voor jongeren-en kinderwerk. Ik ben onder de indruk van de initiatieven die komen vanuit de bewoners van De Laar. We hebben geweldige kunstenaars in de wijk en het veiliger maken van het winkelcentrum Oostburgwal en omgeving komt op gang. De bewoners mogen best trots zijn over wat zij zelf al organiseren.’

    'Waar moet je beginnen als je niets meer hebt?'

De wethouder is gestart met een bijzonder en gedurfd experiment rondom de schuldenproblematiek: het kwijtschelden van schulden. De gemeente hoopt aan te tonen dat als schulden zijn verdwenen, andere problemen als huiselijk geweld, verslaving, verwaarlozing en werkloosheid beter kunnen worden aangepakt.’

    'Hoe is deze pilot ontvangen?'

‘Meer positief dan negatief. Andere grote gemeenten kijken over onze schouders mee. Van de eerste gezinnen zijn de schulden nu afbetaald. Zij kunnen beginnen met een schone lei. Armoede kan écht iedereen overkomen. De grootste bedreiging is bestaanszekerheid, ook in De Laar. Het is een enorm vooroordeel om te denken dat men door Postorderbedrijven in de problemen komt. Net als in het toeslagenschandaal zijn de aannames vaak fout en oneerlijk. Soms is je inkomen gewoon écht te laag om te kunnen sparen of grotere tegenslagen, zoals een scheiding of een kapotte wasmachine, op te vangen. Het gaat niet om verkeerde keuzes. Het gaat om helemaal geen keuze hebben!’

    ‘De BV Nederland is het failliet van de samenleving’

‘We zitten met de erfenis van vele regeringen waarin een systeem is ontwikkeld waar je een gids nodig hebt om hulp te vinden. Eén op de vijf inwoners is laaggeletterd. Arbeidsmigranten en statushouders krijgen inburgeringscursussen hoe je financieel te handhaven in de Nederlandse samenleving. De autochtone bevolking heeft eigenlijk diezelfde hulp nodig maar meldt zich niet, meestal door schaamte. Er zouden geen deurwaarders maar hulpverleners moeten aanbellen wanneer gesignaleerd wordt dat door betalingsachterstand boetes oplopen om het inmiddels vertienvoudigde bedrag te incasseren. Helaas is het al zover gekomen dat dankzij het toeslagenschandaal geboden hulp vanuit de overheid met wantrouwen wordt bekeken. 

Soms gaan deuren niet open en durft men de uitgestoken hand niet aan te pakken. De grootste taak is om de sociale cohesie te bevorderen zodat we langzaam het vertrouwen in elkaar en in onze Gemeente terugwinnen. Ik zie het als een uitdaging om in deze tijd waar gemoedsrust en acceptatie onder druk staan, te laten zien dat wij wel degelijk investeren in financiële steun, in jongeren en kunst en cultuur. Wij laten zien hoe het ook kan. Een goed begin en groot succes was  meedoen met de Nationale Voorleesdagen van het CPNB* voor kinderen.’

Laten we in plaats van polariseren liever de lijfspreuk hanteren die ons allen past:

‘Hoe maak  ík  mijn stad mooier?’

*              CNPB (Collectieve Propaganda v.h. Nederlandse Boek

*              Luisteren?

        Podcast:   Pointer van KRO-NCRV: ‘De Schuldigen’  deel 1 en 2

*              Meer lezen?

        Auteur Tim’s Jongers, ‘Armoede uitgelegd aan mensen met geld.’ 

        De Correspondent